Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Νόμος Υπουργείου Υγείας & Πανεπιστημιακοί Ιατροί


Διαβάστε το σχέδιο νόμου «Ανασυγκρότηση Φορέων Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Κέντρα Αποκατάστασης, Αναδιάρθρωση ΕΣΥ και άλλες διατάξεις» που κατατέθηκε πριν λίγες μέρες στη Βουλή: http://www.opengov.gr/yyka/wp-content/uploads/downloads/2011/09/sxedio_nomou_foreis_yyka.pdf.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει το άρθρο 30, το οποίο αφορά τους Πανεπιστημιακούς Ιατρούς, στους οποίους και επαναφέρει προνόμια που τους είχε περιορίσει νόμος του 2010, όπως: «Οι πανεπιστημιακοί ιατροί που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε πανεπιστημιακές κλινικές, εργαστήρια ή μονάδες, που είναι εγκατεστημένες σε νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ. επιτρέπεται να διατηρούν ιδιωτικό ιατρείο, εφόσον συμμετέχουν στην ολοήμερη, πέραν του τακτικού ωραρίου λειτουργία του νοσοκομείου τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα εκτός των ημερών εφημερίας.» και «Οι πανεπιστημιακοί ιατροί που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε πανεπιστημιακές κλινικές, εργαστήρια ή μονάδες, που είναι εγκατεστημένες σε νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ. επιτρέπεται να παρέχουν υπηρεσίες, με οποιαδήποτε σχέση, περιλαμβανομένης και αυτής του συμβούλου, σε ιδιωτικές κλινικές ή σε ιδιωτικό διαγνωστικό ή θεραπευτικά εργαστήρια και γενικότερα σε κάθε είδους ιδιωτικές επιχειρήσεις, που παρέχουν ή καλύπτουν ασφαλιστικά υπηρεσίες υγείας, καθώς και να εγκαθιστούν ιδιωτικά ιατρεία ή ιατρικά μηχανήματα εντός των παραπάνω ιδιωτικών φορέων, εφόσον συμμετέχουν στην ολοήμερη, πέραν του τακτικού ωραρίου λειτουργία του νοσοκομείου τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα εκτός των ημερών εφημερίας.»



………………………………………………………………………......

Για τη Συνέλευση της 12ης/10


Ας ξεκινήσουμε από τα θετικά της διαδικασίας: διάλογος και ανταλλαγή απόψεων σε ικανοποιητικό βαθμό και επιτέλους το λόγο άρχισαν να παίρνουν όλο και περισσότεροι φοιτητές που δεν ανήκουν σε κομματικές παρατάξεις και να διατυπώνουν κι εκείνοι τα αυτονόητα, που δυστυχώς ορισμένοι αδυνατούν ή δεν θέλουν να δουν.

Αρνητικά;; Πάλι κάποιοι την έκαναν με ελαφρά… Και η απορία που μάλλον δεν πρόκειται ποτέ να βρει απάντηση: για ποιο λόγο ζητάτε ή συναινείτε σε μία συνέλευση εφόσον δεν πατάτε σε αυτή;…  Μεγαλύτερο ατόπημα, όμως –που ίσως να ήταν και αποτέλεσμα της στάσης των προαναφερθέντων- διέπραξαν ορισμένοι παρευρισκόμενοι: είναι πια γνωστό πως οι Έκτακτες Γενικές Συνελεύσεις διεξάγονται ΑΣΧΕΤΩΣ ΑΠΑΡΤΙΑΣ, δηλαδή είτε 400, είτε 100, είτε 20, είτε 5 άτομα είναι εξουσιοδοτημένα νομικά να πάρουν απόφαση (προφανώς δεν αναφερόμαστε στο ηθικό κομμάτι, αλλά στο καθαρά τυπικό, που απορρέει από το καταστατικό του Συλλόγου μας). Επομένως, εφόσον υπάρχει αυτή η γνώση, δε δικαιολογείται το να ξεκινάει μία κατά τα άλλα Γενική Συνέλευση ως συζήτηση και στην πορεία να μετατρέπεται εξαίφνης σε Συνέλευση (ασέβεια και κοροϊδία προς όσους ενδεχομένως προσήλθαν στην αρχή και αποχώρησαν μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο), την ώρα μάλιστα που υπάρχουν τόσες αντιδράσεις μέσα στο αμφιθέατρο και εκφράζονται έντονα από πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους. Έτσι, είναι ελάχιστη δημοκρατική υποχρέωση το να τεθεί στους παρευρισκομένους το απλούστατο ερώτημα: είμαστε Γενική Συνέλευση και θέλουμε να πάρουμε κάποια απόφαση ή όχι;; Αντί του να κλείνουμε με το έτσι θέλω τις πόρτες (μάλλον σε φασιστικές αναμνήσεις παραπέμπει κάτι τέτοιο) και να αναγκάζουμε τη συζήτηση που -εμείς βαφτίσαμε έτσι στην αρχή- να μετατραπεί σε σημαντική απόφαση.

Εν τούτοις τα πράγματα πήραν αυτή την αρνητική τροπή. Και όπως έχει αναρτηθεί και στο μπλογκ του ΣΦΙΑΠΘ (http://sfiapth1.blogspot.com/2011/10/blog-post_18.html), μέσα στο αρνητικό κλίμα που διαμορφώθηκε, τέθηκε προς ψήφιση το «κοινό» πλαίσιο, με τη μορφή της κατάληψης για το απεργιακό τριήμερο (18-20/10) και με τη μορφή της αποχής για την ημέρα της απεργίας, το οποίο και τελικά επικράτησε.

Την πρόταση που καταθέσαμε μετά την ψήφιση του πλαισίου, να οριστούν δηλαδή συναντήσεις σε τακτά χρονικά διαστήματα, όπου θα ενημερωνόμαστε για το νόμο και για τις εξελίξεις και θα μπορούμε να κανονίζουμε δράσεις προκειμένου να επιτευχθεί κάτι ουσιαστικό για το νόμο αυτό (πάνω στον οποίο δεν έχει γίνει μετά από τόσες κινητοποιήσεις απολύτως τίποτα, δυστυχώς), μέσα στο κλίμα αρνητισμού και αποδοκιμασίας από ορισμένες μερίδες, την ‘κάψαμε’ και δεν τέθηκε καν σε ψηφοφορία. Προφανώς, για κάποιους μπορείς να κάνεις πράγματα μόνο μέσα στην κατάληψη και όχι έξω από αυτή…

Ώσπου το επιστέγασμα αυτής της ηλεκτρισμένης ατμόσφαιρας έφερε το αρνητικότερο ίσως αποτέλεσμα της ημέρας: να διαπληκτιστούν μεταξύ τους οι άνθρωποι που υποτίθεται πως συνδιαμόρφωσαν το κοινό πλαίσιο. Αυτή ήταν ίσως η χειρότερη και πιο στενάχωρη εικόνα για μία κάκιστη (όχι από πλευράς διαδικασίας, καθώς η συζήτηση που πραγματοποιήθηκε ήταν σε υπολογίσιμο βαθμό παραγωγική και πλουραλιστική) Γενική Συνέλευση. Κι εκεί που αρεσκόμασταν στις διαιρέσεις του Συλλόγου μας, ξαφνικά αρχίσαμε και τις υποδιαιρέσεις

Ελπίζουμε αυτά σύντομα να αποτελέσουν παρελθόν και η πικρία και η απογοήτευση τόσο των διαπληκτιζομένων όσο και των λοιπών παρευρισκομένων, να μετατραπούν σε δημιουργική δύναμη για το μέλλον, το οποίο επιτάσσει πάνω από όλα ΕΝΟΤΗΤΑ.



(Διευκρινίζουμε πως ακόμη και αν δε συμφωνούσαμε, η διαδικασία βάσει καταστατικού αποτελούσε Γενική Συνέλευση κι επειδή η σφραγίδα του ΣΦΙΑΠΘ βρίσκεται σε χέρια ανεξάρτητων φοιτητών, διευκρινίζεται πως ο Γραμματέας του ΣΦΙΑΠΘ, όπως και ο Πρόεδρος ή το ίδιο το ΔΣ, δεν έχουν δικαίωμα αρνησικυρίας σε αποφάσεις του Συλλόγου ή όσον αφορά την τήρηση του καταστατικού. Το μόνο που θα κάνουμε μετά τα δυσάρεστα γεγονότα –ας μη σχολιάσουμε την παρεκτροπή της διαδικασίας ή το περιεχόμενο των προτάσεων που κατατέθηκαν- είναι να ψηφίζουμε πολύ πιο δύσκολα υπέρ της διεξαγωγής μιας γενικής συνέλευσης, τη στιγμή που κανένας δεν τη βλέπει ως συνέλευση και ως χώρο ανταλλαγής ιδεών και παραγωγής πολιτικής και δράσεων, αλλά για άλλους είναι ο χώρος όπου θα ρθουν να πλασάρουν τη γραμμή τους ή το ρινγκ όπου θα εκτονώσουν το θυμό τους, παίρνοντας μάλιστα στο λαιμό τους και όλο τον υπόλοιπο Σύλλογο.)

Περί εξεταστικής


Έστω και καθυστερημένα, πρέπει να συγχαρούμε τους συμφοιτητές μας που βρίσκονται στο πτυχίο, που πέτυχαν τελικά το –κατά τα άλλα- αυτονόητο: να διεξαχθεί η εξεταστική τους και μάλιστα με αρκετά καλούς όρους. Και τα συγχαρητήρια αξίζουν περισσότερο γιατί κυνήγησαν αυτό που δικαιούνται, πήραν την κατάσταση στα χέρια τους και το διεκδίκησαν όλοι μαζί!  Κι έτσι προσπάθειες που ξεκίνησαν από πολύ νωρίς (με συναντήσεις και προσπάθειες συνεννόησης με τον Πρόεδρο από αρχές Σεπτεμβρίου κιόλας), παρά τους άσχημους οιωνούς της συνέχειας, τελικά ευοδώθηκαν.

Μήπως άραγε όταν μας έκανε την (χωρίς επιθετικό προσδιορισμό) πρότασή του ο Πρόεδρος, η οποία απορρίφθηκε λόγω της απόφασης της Γενικής Συνέλευσής μας κι όταν ακολούθως βγήκε ανακοίνωση ότι η εξεταστική χάθηκε οριστικά  έπρεπε να υποχωρήσουμε απ’ τις διεκδικήσεις μας ή έπρεπε να περιμένουμε αααν κάποιος εκ των άνω θα μεριμνήσει για εμάς;; Κι όταν προτείναμε στο ΔΣ να απευθυνθούμε στον Πρύτανη, ο οποίος είχε δώσει θετικά δείγματα γραφής πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, για να πιέσουμε για μία κεντρική λύση για τις σχολές του ΑΠΘ, στα πλαίσια του αυτοδιοίκητου των πανεπιστημίων, τότε βρήκαμε πάλι κλειστές πόρτες, αυτή τη φορά από τα περισσότερα μέλη του ΔΣ. Κι έπρεπε να τα παρατήσουμε;

Και τι μπορούσαμε να κάνουμε απ’ το να παραδεχτούμε την ήττα μας;.. Μπορούσαμε να δοκιμάσουμε κι άλλους τρόπους σε μια προσπάθεια να κινητοποιήσουμε όλους τους φοιτητές, για να διεκδικήσουμε μαζικά αυτό που –ξέρετε κάτι;- ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ! Έτσι, εμείς απ’ την πλευρά μας, καθίσαμε κάτω και βρήκαμε όλα εκείνα τα σημεία του νόμου που δικαίωναν τις μέχρι τότε διεκδικήσεις του Συλλόγου μας, καθώς και τις αποφάσεις των Πρυτάνεων και τα εκθέσαμε σε μία επιστολή απευθυνόμενη προς τον Πρόεδρο της σχολής μας (βλέπε παρακάτω). Κι αρχίσαμε να στέλνουμε e-mail με την επιστολή αυτή ο ένας στον άλλον, με σκοπό: 1ον) να δραστηριοποιηθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι φοιτητές, να πειστούν ότι υπάρχουν περιθώρια διεκδίκησης και να αποκτηθεί σιγά σιγά μία συλλογική συνείδηση, προκειμένου να προχωρήσουμε σε μαζικές και  πιο διεκδικητικές κινήσεις και 2ον) να λάβει ο Πρόεδρος όσο το δυνατόν περισσότερα mail από τους φοιτητές, για να ασκηθεί με αυτό τον τρόπο μία πρώτη έμμεση πίεση, ενώ συγχρόνως του προσφέραμε όλα τα επιχειρήματα για να πραγματοποιήσει την εξεταστική ή για να δηλώσει ξεκάθαρα πως δεν προτίθεται να τη διεξάγει, παρ’ όλο που υπήρχαν τα περιθώρια.


Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους όσους ενθάρρυναν και βοήθησαν την προσπάθεια αυτή. Μια μικρή ιδέα που για πολλούς μπορεί να φαινόταν ανούσια, ήταν όμως μία αρχική ουσιαστική κίνηση. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ; Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι βαρύτητα μπορεί να είχε αυτή η μορφή πίεσης ή αν απλά ήμασταν τυχεροί, αλλά τις επόμενες μέρες ο Πρόεδρος της Σχολής συγκάλεσε Γ.Σ. Τμήματος (την οποία είχε αρνηθεί την προηγούμενη εβδομάδα στο ΔΣ) με θέμα και την εξεταστική, ενώ ο Πρύτανης -που ευτυχώς κινήθηκε γρηγορότερα από την απροθυμία των δικών μας φοιτητικών εκπροσώπων- προχώρησε σε συνάντηση με τους Προέδρους των μονοτμηματικών σχολών για το συγκεκριμένο θέμα, στους οποίους και διατυπώθηκαν τα όρια του νόμου, αλλά και τα περιθώρια για τη διεξαγωγή της εξεταστικής, όπως κυρίως και η απουσία κωλύματος για την περίπτωση των επί πτυχίω.
Έτσι, όσοι τόσον καιρό έλεγαν πως είναι αδύνατο τελικά διαψεύστηκαν και μετά και τη Γ.Σ. της Σχολής, είχαμε την ευτυχή κατάληξη για τους επί πτυχίω φοιτητές. (που ήταν και ο πρώτος στόχος, που έχρηζε άμεσης δράσης.)


Άλλο αποτέλεσμα;; Ο Πρόεδρος της Σχολής μας, κατάλαβε πως δε διοικεί μία σχολή με άβουλους ή μεμψίμοιρους φοιτητές, αλλά με νέους που προτίθενται να διεκδικήσουν ό,τι δικαιούνται. Κι αυτό φαίνεται απ’ το ότι είχε την ευγενή καλοσύνη να μπει στον κόπο να απαντήσει στα e-mail που του στάλθηκαν με ανακοίνωση στην ιστοσελίδα της σχολής, που εμάς τουλάχιστον δε μας έπεισε, αλλά μπορεί ο καθένας να εξάγει τα δικά του συμπεράσματα.


Όσον αφορά την εξεταστική των υπολοίπων;.. Μπορούμε απλά να παραδεχτούμε ότι χάθηκε. Ή μπορούμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα των επί πτυχίω: να διεκδικήσουμε από κοινού την ευνοϊκότερη λύση. Βέβαια, το εξάμηνο έχει εδώ και καιρό ξεκινήσει και εν αναμονή των εξελίξεων-αντιδράσεων για το νομοσχέδιο με τις ειδικότητες και τα περιθώρια στενεύουν και δεν μπορεί να αποτελεί το κύριο μέλημά μας (ιδίως στην περίοδο που διανύει η χώρα). Εντούτοις, δεν πρέπει να ξεχαστεί και στον κατάλληλο χρόνο (στην επόμενη εξεταστική περίοδο) να διεκδικηθεί. Αλλά πρέπει να θυμόμαστε ότι αν υπάρχει κάποια ελπίδα για να πετύχουμε κάτι, αυτή έχει μια βασική προϋπόθεση: να είμαστε ΌΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΕ ΑΥΤΌ!...





Ιδού η επιστολή που στάλθηκε ηλεκτρονικά στον Πρόεδρο, από πολλούς (θέλουμε να πιστεύουμε) φοιτητές:

"Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,

είμαι φοιτητής,-τρια της Ιατρικής Σχολής ΑΠΘ και σας απευθύνω αίτημα για τη διεξαγωγή της εξεταστικής του Σεπτεμβρίου.
   Ο αγώνας έχει θυσίες -όπως έχετε αναφέρει, έχει όμως και διεκδικήσεις. Και οι φοιτητές της Σχολής που διοικείτε δε διεκδικούν τίποτα περισσότερο από ό,τι δικαιούνται.
Σας καλούμε, λοιπόν, να πραγματοποιήσετε την εξεταστική με τρόπο που να μη θίγει τις επόμενες εξεταστικές περιόδους. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί μετά την εξεταστική Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου με αντίστοιχη μετάθεση του εαρινού εξαμήνου (δεδομένου ότι το χειμερινό εξάμηνο έχει πια προγραμματιστεί να ξεκινήσει τη Δευτέρα 3/10) ή ακόμη με τη μορφή προπεριόδων, καθώς και με την αξιοποίηση των Σαββάτων.
   Οι παραπάνω λύσεις είναι ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες, εκτίμηση η οποία βασίζεται στα εξής δεδομένα:
1ον) Στην ομόφωνη απόφαση της Έκτακτης Συνεδρίασης των Πρυτανικών Αρχών, που πραγματοποιήθηκε στο Λαύριο στις 23/9/2011, προβλέπονται μεταξύ των άλλων και τα ακόλουθα:
«Τα Ακαδημαϊκά Όργανα των Ιδρυμάτων θα αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που αφορούν στην απονομή των πτυχίων, την εξεταστική περίοδο και το εξάμηνο, στο πλαίσιο της αυτοτέλειάς τους και σύμφωνα με τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε Ιδρύματος.», ενώ καταλήγει ως εξής:
«Η Σύνοδος των Πρυτάνεων καλεί τα μέλη της Πανεπιστημιακής Κοινότητας, μέλη Δ.Ε.Π., φοιτητές και εργαζόμενους, να υπερβούν τις τεχνητές πολώσεις και με συμμετοχή, συνοχή και αλληλεγγύη να διασφαλίσουν την απρόσκοπτη Ακαδημαϊκή και Διοικητική λειτουργία των Ιδρυμάτων.»
2ον) Με το Δελτίο Τύπου που εξέδωσε το Πρυτανικό Συμβούλιο του ΑΠΘ στις 30/9/2011, εξουσιοδοτούνται ουσιαστικά οι Σχολές και τα Τμήματα του Ιδρύματος να αντιμετωπίσουν κατά την κρίση τους τα θέματα των εξετάσεων και της έναρξης των μαθημάτων, με βάση τις ιδιαίτερές τους ανάγκες.
3ον) Παρόμοια λύση έχει ήδη υιοθετηθεί από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, όπου η απόφαση της Έκτακτης Συνεδρίασης της Συγκλήτου (26/9/2011) σχετικά με τη διεξαγωγή των εξετάσεων προβλέπει -μεταξύ άλλων- τα ακόλουθα:
«Σε περίπτωση που σε Σχολές αναστέλλονται οι καταλήψεις, συνέρχονται άμεσα οι Γενικές Συνελεύσεις των Σχολών ή τριμερής επιτροπή από τον Πρύτανη ή/και την Αντιπρύτανι Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και Προσωπικού, τον Πρόεδρο της Σχολής και εκπρόσωπους του Φοιτητικού Συλλόγου της Σχολής, οι οποίες προγραμματίζουν τις εξετάσεις κατά τη διάρκεια του χειμερινού εξαμήνου, σύμφωνα με το θεσμικό πλαίσιο το οποίο αναπτύχθηκε από τους Νομικούς Συμβούλους κατά την πρόσφατη Σύνοδο των Πρυτάνεων στο Λαύριο. Στο πλαίσιο αυτό θα προγραμματισθούν εξετάσεις κατά τα Σαββατοκύριακα και κατά την περίοδο των διακοπών των Χριστουγέννων, εκτός των επίσημων αργιών.»
Επίσης, ο νέος νόμος (άρθρο 33, παράγραφος 8) δεν προβλέπει ότι απαγορεύεται να διενεργούνται παράλληλα μαθήματα και εξετάσεις (για μαθήματα που έχουν ήδη διδαχθεί), ενώ σε άλλο σημείο του νόμου (άρθρο 6, παράγραφος 1α & 1γ) προβλέπεται πως ο ειδικότερος τρόπος, η διαδικασία και η διάρκεια των εξετάσεων των φοιτητών, καθώς και η διαδικασία ορκωμοσίας, όπως και η οργάνωση των προγραμμάτων σπουδών καθορίζονται από τον Εσωτερικό Κανονισμό του Ιδρύματος, για τη δημιουργία του οποίου ευθύνη έχουν ο Πρύτανης και η Σύγκλητος των Ιδρυμάτων. Συνεπώς, δεν αποτελεί αρμοδιότητα του Υπουργείου η εμπλοκή με τα ιδιαίτερα ζητήματα κάθε Ιδρύματος και Σχολής ούτε και η ακύρωση βαθμών ή πτυχίων.
    Όσον αφορά τους επί πτυχίω φοιτητές -για τους οποίους έχετε ήδη επιδείξει ιδιαίτερη κατανόηση- αναγνωρίζεται από όλους η ανάγκη να πραγματοποιηθεί η εξεταστική τους όσο το δυνατόν αμεσότερα. Όπως αντιλαμβάνεστε και εσείς, είναι εξαιρετικά άδικο να μην προλάβουν όλοι την ορκωμοσία και ορισμένοι να υποχρεωθούν να παραμείνουν μέχρι τον Ιούλιο του επόμενου έτους, επειδή έτυχε να τους υπολείπεται μάθημα του εαρινού εξαμήνου για την απόκτηση του πτυχίου. Επιπρόσθετα, όπως ενδεχομένως να γνωρίζετε, στην Ιατρική Αθηνών η πτυχιακή εξεταστική ξεκίνησε και συνεχίζει να διεξάγεται εν μέσω κατάληψης.

   Εν κατακλείδι, λύσεις υπάρχουν, το μόνο που χρειάζεται πλέον είναι πρόθεση και βούληση. Όπως προαναφέρθηκε δε ζητάμε τίποτα παράλογο και τίποτα παραπάνω από αυτά που δικαιούμαστε. Οι περικοπές και τα γκρίζα σημεία του νέου νόμου έχουν ήδη αρχίσει να μας επιβαρύνουν και η μόνη έκκληση που απευθύνουμε προς εσάς και τα μέλη ΔΕΠ είναι να σταθείτε αρωγοί στις προσπάθειές μας και να συμπαραταχθείτε μαζί μας απέναντι σε οποιονδήποτε ή οτιδήποτε προσπαθήσει να μας στερήσει αυτά που δικαιούμαστε.
Ευελπιστούμε να λάβετε υπόψη σας τις ανάγκες και τα επιχειρήματά μας και να μεριμνήσετε για την υλοποίηση του αιτήματός μας.

                                                                                                                                                        Με τιμή,  "