Τελευταία Συνεδρίαση ΔΣ & Αύριο Εκλογές

Άλλη μία δύσκολη μέρα στο ΔΣ έλαβε τέλος... Αν και ήταν πολύ ηρεμότερη από τις ανάλογες των τελευταίων ετών (δεδομένου ότι ούτε ξύλο είχαμε κι οι φωνές ανέβηκαν εντός των υποφερτών ορίων έντασης), εντούτοις πάλι δεν έλειψαν -οι βωμολοχίες δεν θα αναφερθούν- τα χαζοπολιτικά παιχνιδάκια. Το μόνο που έλλειψε -για άααααλλη μια φορά- ήταν η κοινή λογική...

Σήμερα ήταν η τελευταία μέρα που είχαμε στα χέρια μας τα πρακτικά του ΣΦΙΑΠΘ, τα οποία και ανεβάσαμε στο μπλογκ του Συλλόγου, όπως προσπαθούμε και όλη τη χρονιά να κάνουμε. Ελπίζουμε πως ο επόμενος (και όλοι οι επόμενοι) Γραμματέας -όποιος και νά 'ναι- θα ενδιαφερθεί για την ενημέρωση των φοιτητών του Συλλόγου, από ένα μπλογκ αγχρωμάτιστο, που ανήκει σε όλους τους φοιτητές!

Δείτε, λοιπόν, τον εκλογικό κανονισμό, τους υποψήφιους συνδυασμούς (εμάς, τελικά, φέτος μας επέτρεψαν μετά κόπων και βασάνων να κατέβουμε ως "Ανεξάρτητοι Φοιτητές Ιατρικής"), καθώς και τα λοιπά ψηφίσματα που κατατέθηκαν: http://sfiapth1.blogspot.com/2012/05/2012.html, http://sfiapth1.blogspot.com/2012/05/1552012.html.


Αν μπορούμε να ξεχωρίσουμε 3 σημεία που μας έκαναν -περισσότερη- εντύπωση (χωρίς ιδιαίτερα σχόλια), είναι τα εξής:
1) Γιατί κάποιες συγκεκριμένες παρατάξεις αρνούνται διακαώς τη σύσταση του Ταμείου του ΣΦΙΑΠΘ και κατ' επέκταση την αυτοχρηματοδότηση και αυτονομία του Συλλόγου; (υπενθυμίζεται παλαιότερη πρότασή μας για το Ταμείο: http://anexartitoi-foitites-iatrikis.blogspot.com/2011/05/2010-11.html, καθώς και το σημείο του Καταστατικού του ΣΦΙΑΠΘ που μιλάει για τους πόρους του Συλλόγου: http://sfiapth1.blogspot.com/2011/09/blog-post_27.html - σελ.5, άρθρο 5ο)

2) Γιατί καμία παράταξη δεν θέλει την ύπαρξη ενιαίου ψηφοδελτίου, όπου θα μπορείς να εκλέγεις συγκεκριμένα πρόσωπα, αντί για απρόσωπες ετεροκατευθυνόμενες παρατάξεις;.. [Κάποιοι στις τοποθετήσεις τους αναγνώρισαν την ύπαρξη των πολιτικών φορέων τους, άλλοι μίλησαν για εξάλειψη της πολυφωνίας μέσω του ενιαίου ψηφοδελτίου (είναι τάχα πολύ δημοκρατικό και πολυφωνικό, να ορίζει η κάθε παράταξη όποιον υποψήφιο θέλει και επιπρόσθετα όταν αυτή αποκτά στις εκλογές περισσότερες από μία έδρες να χαρίζει ανάλογη πολλαπλάσια ψήφο σε ένα άτομο. Πάω εγώ, δηλαδή, κι επειδή είμαι στην ίδια παράταξη με σένα και μερικούς ακόμη κι επειδή τυγχάνει να έχουμε όοοοολοι την ίδια άποψη, θα πάω μόνος μου στο ΔΣ, αλλά θα ψηφίσω και εξ ονόματός σου - τριπλή ή πενταπλή ψήφος σε ένα άτομο, έξυπνο και πολυφωνικότατο! Μπορούμε να το κάνουμε και ρινγκτόουν!!)]

3) Η βία -απ' όπου κι αν προέρχεται- γιατί να μην μπορεί να καταδικαστεί απ' όλους;.. (ακόμα και αν καταθέτει την πρόταση καταδίκης αυτός που βιαιοπραγεί περισσότερο)


Κι ένα κρίσιμο ερώτημα στις αντιφατικές αιτιολογήσεις: Πώς αντιλαμβάνονται πραγματικά ορισμένοι ότι ο κάθε φοιτητής έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να κατέβει στις εκλογές, αλλά ταυτόχρονα να είναι υποχρεωμένος να πληρώσει για τα ψηφοδέλτιά του, όσο ακριβώς θα πληρώσει και μία μεγαλοπαράταξη των 200 ατόμων;.. Το φτωχό μυαλό μας (ναι, αυτό που πιστεύει ότι όλοι οι υποψήφιοι θα πρέπει να συμβάλλουν ισότιμα, με 1-2€), συγχωρήστε μας, αλλά δεν μπορεί να χωρέσει αυτές τις δύο παραμέτρους ταυτόχρονα... Όποιος μπορεί να το κάνει, ας μας βοηθήσει..!



Αυτά... Διαβάστε τα πρακτικά και τα συμπεράσματα δικά σας.
Όσον αφορά το Ενιαίο Ψηφοδέλτιο, θέλουμε να εκφράσουμε την απεριόριστη χαρά μας για το Τμήμα Οργάνωσης και Διαχείρισης Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου στη Σπάρτη, του οποίου ο Σύλλογος κατάφερε να απαιτήσει τη διάλυση των κομματικών παρατάξεων και τη δημιουργία κοινού ψηφοδελτίου για όλους τους υποψηφίους (http://www.afoik.com/2012/05/h-afoik-petyx/). Μπράβο στα παιδιά που οργανώθηκαν στην Ανεξάρτητη Φοιτητική Κίνηση (Α.ΦΟΙ.Κ.) και σε όλους τους σκεπτόμενους φοιτητές που στήριξαν την προσπάθειά τους αυτή και κατάφεραν να καθαρίσουν το Σύλλογό τους από τα συμφέροντα που τον κρατούν αποδυναμωμένο!!!

Να ευχηθούμε και στα δικά μας;.. Είπαμε: όσοι πήραμε τη ζωή μας λάθος, ας αλλάξουμε ζωή! (Αλλιώς δε μένει άλλη λύση απ' το να πάρουμε δρόμο..!) Και στα δικά μας, λοιπόν, για ένα Σύλλογο ενωμένο και ανεξάρτητο!   ;)

Μάιος 2012: Κι η προσπάθεια συνεχίζεται...

    
     Όταν ήμουν μικρή μου λέγαν: «Κοίτα τον ήλιο! Δίνει ζωή, δες πόσο φως!». Όταν λίγο μεγάλωσα, μου λέγαν να προσέχω μ’ ένα σωρό μέσα, γιατί ο ήλιος ήταν βλαβερός. Κι έτσι άρχισα να φοβάμαι τον ήλιο.

     Όταν ήρθα σ’ αυτόν τον κόσμο, μου είπαν πως ήμουν ελεύθερη. Όταν μεγάλωνα κι άρχισα να βλέπω τον κόσμο, άρχισαν να μου λένε τι να κάνω, πώς να σκέφτομαι, ποιος άνθρωπος να είμαι, ακόμη και πώς να αναπνέω… Σχολείο, τηλεόραση, κοινωνία, όλοι στο ίδιο παιχνίδι, στον ίδιο χορό – μου μάθαιναν πως η ελευθερία  μπορεί να μου κάνει κακό. Κι έτσι τη φοβήθηκα κι έπαψα να την επιζητώ…

     Ώσπου μεγάλωσα αρκετά και μου είπαν πως μπορούσα πια ν’ αποφασίζω για τον εαυτό μου. Και θυμήθηκα πως γεννήθηκα για νά ‘μαι ελεύθερη! Κι ήταν η ώρα μου να πάρω τη ζωή στα χέρια μου. Ma κάπου εκεί, πάνω στην πιο κρίσιμη στροφή, νομίζω πως πήρα τη ζωή μου λάθος… Γιατί κάποιοι με κάναν να πιστέψω πως δεν μπορούσα μόνη, πως δεν είχα ιδέες, δεν είχα ικανότητες, πως χρειαζόμουν κάποιον άλλον να με κατευθύνει. Κάποιοι με κάναν να πιστέψω πως τα όνειρα κι οι σκληροί αγώνες είναι ένα παιδικό παραμύθι, πως οι αξίες και τα πιστεύω είναι για τους χαζορομαντικούς, πως ο κόσμος είναι μια συμβατική ζούγκλα, που απαιτεί απ’ το κάθε μέλος της να κινείται με ιδιοτέλεια και πρωτόγονα ένστικτα. Κι έτσι φοβήθηκα, αφέθηκα σ’ αυτή την άνιση μάχη και ξεπούλησα έτσι απλά την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ μου, για μία θέση σ’ ένα ρημαγμένο κόσμο. Κι ήμουνα τόσο νέα… Και δεν είχα καν προσπαθήσει…

«Πήραμε τη ζωή μας λάθος κι αλλάξαμε ζωή!»

Το έγραψε ο Σεφέρης, το τραγούδησαν πολλοί, λίγοι το έκαναν πράξη. Κι όμως εμείς οι νέοι και δη οι φοιτητές –το πιο δυναμικό κι ελπιδοφόρο κομμάτι της νεολαίας- μοιάζουμε τόσο πολύ να έχουμε πάρει τη ζωή μας λάθος.

Γιατί πώς μπορεί να είναι σωστό νέοι 20 χρονών να παραδίδουν αμαχητί το μέλλον τους σε λογικές που έχουν καταστρέψει τον κόσμο και κυρίως τη χώρα μας; Πώς είναι δυνατόν να συναντάς στο πανεπιστήμιο – το χώρο της υποτιθέμενης ελεύθερης διακίνησης πληθώρας γνώσεων και ιδεών- ρουσφετολογικές δοσοληψίες, φακελώματα, λεκτικούς και σωματικούς διαξιφισμούς, κτίρια κατεστραμμένα, συλλόγους διαλυμένους, φοιτητές αλληλοσπαραγμένους και σπουδάζοντες νέους – ναι, περί των αυριανών μορφωμένων και επιστημόνων ο λόγος!- να μετατρέπονται σε άβουλα υποχείρια κομματικών συμφερόντων και να λες πως όλα κυλάνε ομαλά;;;

     Όχι! Τίποτα δεν πάει καλά! Και είτε θα δεχτούμε ότι είναι λάθος, είτε θα παραδεχτούμε την κατάντια και την αθλιότητα που μπορεί να κρύβει μέσα του και ο νέος άνθρωπος του 20^ού αιώνα…

Γιατί κάποιοι θυμόμαστε ακόμη ότι ήρθαμε στον κόσμο αυτόν για να είμαστε ελεύθεροι, για να μην εξαρτιόμαστε από κανένα συμφέρον, από καμιά πολιτική ψευτοϊδεολογία, για να μην επιτρέπουμε σε κανέναν να χειραγωγεί τη σκέψη και τη δράση μας. Για να αγωνιζόμαστε με τις δικές μας αξίες, τις δικές μας δυνάμεις και τα δικά μας ιδανικά για να χτίσουμε έναν κόσμο δίκαιο, που θα χωράει τα όνειρα και τις ανάγκες μας!

     Αγαπητοί συμφοιτητές, κάποιοι αρνηθήκαμε την προσβλητική για τη νοημοσύνη μας εισβολή των κομματικών συμφερόντων στη φοιτητική κοινότητα και την τακτική του ‘διαίρει και βασίλευε’ που αυτά επιφέρουν. Κάποιοι παλέψαμε για να διαφυλάξουμε την ανεξαρτησία των σκέψεων και πράξεών μας και τολμήσαμε να ονειρευτούμε και να αρχίσουμε να διεκδικούμε ενωμένους κι ανεξάρτητους συλλόγους κι ένα δυναμικό και γεμάτο ιδανικά φοιτητικό κίνημα, που θα σαρώσει καθετί παλιό και ηθικά απορριπτέο και με ΕΡΓΑΤΙΚΟΤΗΤΑ-ΟΜΑΔΙΚΟΤΗΤΑ και ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ θα φτιάξει ένα νέο αύριο!

Κι αυτό δεν είναι απλά όνειρο –όπως μας είπαν κάποιες γερασμένες ή συμβιβασμένες ψυχές. Είναι πια απόλυτη επιταγή ενός κόσμου που διαλύεται και μιας χώρας που καταρρέοντας αναζητά με λαχτάρα μια μικρή ελπίδα να της χαρίσει το φιλί της ζωής.

     Κι υπάρχουν και κάποιοι ανάμεσά μας που ηθελημένα ή άθελά τους υποτάχθηκαν στο σαθρό κατεστημένο. Όσοι πήραμε τη ζωή μας λάθος, είναι καιρός να την αλλάξουμε, γιατί το καινούριο έρχεται και δεν μπορεί να ενσωματώσει παρασιτικές νοοτροπίες και παρωχημένες αντιλήψεις.

     Έτσι, λοιπόν, ας μας λένε τρελούς, ας μας λένε ονειροπόλους. Εμείς ξέρουμε πως αν είναι να αλλάξει ο κόσμος, αυτό θα γίνει από εμάς! Πιστεύουμε στην αξία του κάθε ανθρώπου και στη δύναμη που γεννά η ενότητά μας! Κι υπερασπιζόμενοι τις ιδέες και τα ιδανικά μας, αντιστεκόμαστε στις προσταγές της ζούγκλας και κάνουμε το δικό μας αγώνα, μικρό ή μεγάλο στην καθημερινότητά μας!

Και κάτι ακόμη, εμείς πιστεύουμε σ’ εσένα και στη δύναμη που κρύβεις! Εσύ;

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ – Λίγα λόγια για μας…

   Είτε ΦΑΣΙ, ΦΑΚ, είτε Ανεξάρτητη πρωτοβουλία ή με όποιο όνομα μάς επιτρέψουν να κατέβουμε φέτος στις εκλογές οι συμφοιτητές μας από τις ‘πολιτικές’ παρατάξεις, ένα είναι το βασικό που μας διακρίνει: η ανεξαρτησία της συνείδησης και της δράσης μας από οποιοδήποτε κομματικό, συντεχνιακό ή άλλο συμφέρον.

   Είμαστε εμείς που, αγανακτισμένοι από την τραγωδία που αντικρίσαμε με την είσοδό μας στο Πανεπιστήμιο, αποφασίσαμε ότι –προφανώς- δεν θα επιτρέπαμε στην προβληματική εγκατεστημένη μηχανή να μας ρουφήξει μες στο βούρκο, αλλά πως δεν μπορούσαμε επίσης να μείνουμε και με τα χέρια σταυρωμένα. Γιατί αν δε νοιαστούμε εμείς για το σπίτι μας που καίγεται, τότε από ποιον θα περιμένουμε να ενδιαφερθεί;

   Έτσι, είμαστε ο Χάρης, η Μαρία, η Έλενα, η Ιωάννα, ο Άκης, ο Παναγιώτης, η Βάσω, ο Κώστας, που ξεκινήσαμε πριν 3 χρόνια μαζί και με άλλους συμφοιτητές μας μια προσπάθεια για να αλλάξουμε ό,τι μας απογοητεύει. Θεωρήσαμε πως για να ανατρέψουμε αυτό το σύστημα θα έπρεπε να το κάνουμε εκ των έσω, οπότε και πήραμε την απόφαση να κάνουμε χρήση του εκλέγεσθαι και να διεκδικήσουμε την ψήφο των συμφοιτητών μας.

Η ανταπόκριση ήταν ίσως μεγαλύτερη από τις προσδοκίες μας και ταυτόχρονα συγκινητική και ενθαρρυντική. Και κάναμε τίποτα;;…

     Σίγουρα δεν κάναμε όλα όσα θέλαμε (3 χρόνια σε επιτροπή έτους και 2 στο ΔΣ) και πολλά από τα κακώς κείμενα συνεχίζουν να υφίστανται. Και σε μια χρονιά που τόσα τραγικά πράγματα εκτυλίσσονται στον τόπο μας, καλώς ή κακώς κανείς δεν είχε το μυαλό να ασχοληθεί με τα «ήσσονος» σημασίας ζητήματα της σχολής.

     Κι όμως έγιναν πράγματα. Εμφανίστηκε επιτέλους μια ανεξάρτητη φωνή μέσα στα όργανα του Συλλόγου, που ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα του συνόλου των φοιτητών και μόνο. Χάρη στη μικρή πρωτοβουλία μας δίνεται πια η δυνατότητα στον κάθε φοιτητή να κατεβαίνει στις εκλογές χωρίς να υποχρεώνεται να ενταχθεί σε κάποια παράταξη (διότι εμείς είμαστε ένα σύνολο ανθρώπων που δε λαμβάνουν κομματικές γραμμές, αλλά ο καθένας διατηρεί τις ιδέες και τις πεποιθήσεις του, ενώ σε περίπτωση εκλογής μας, τη θέση καταλαμβάνει ο έχων τις περισσότερες ψήφους. Έτσι, δημοκρατικά!). Ακόμη, αντιπαρατεθήκαμε ανοιχτά με τις απερίγραπτες πρακτικές των εκπροσώπων των κομμάτων στα πανεπιστήμια, τρέξαμε για μικρά – απλά ζητήματα που αφορούσαν το έτος μας (η πλειοψηφία μας φοιτά στο 4^ο έτος, στην επιτροπή του οποίου διαθέτουμε και μία έδρα), αλλά και για μεγαλύτερα όπως η εξεταστική (βλέπε ενδεικτικά: http://anexartitoi-foitites-iatrikis.blogspot.com/2011/10/blog-post.html) και κυρίως απαιτήσαμε τη διαφάνεια στις διεργασίες του Συλλόγου, μέσω και του blog του ΣΦΙΑΠΘ που δημιουργήσαμε (http://sfiapth1.blogspot.com/), δίνοντας τη δυνατότητα σε κάθε φοιτητή να ενημερώνεται για το τι διαδραματίζεται στα όργανα του Συλλόγου του.

     Υπάρχουν όμως τόσα πολλά ακόμη που πρέπει να γίνουν! Κι αυτά δεν μπορούμε να τα πετύχουμε μόνοι μας, ούτε μία ενδεχόμενη θέση στο ΔΣ μπορεί να μας τα εξασφαλίσει (μπροστά δε και στην πεισματική αντίσταση των υπόλοιπων εκλεγμένων εκπροσώπων να πράξουν ακόμη και το αυτονόητο, επειδή δεν έχουν την ανάλογη γραμμή απ’ το κόμμα τους). Έτσι, λοιπόν, για να γίνουν οι αλλαγές που ο Σύλλογός μας έχει ανάγκη, χρειάζεται να είμαστε ΟΛΟΙ μαζί! Χρειάζεσαι εσύ που θα δώσεις τις ιδέες, την αγνότητα της σκέψης σου, τον ενθουσιασμό σου ή το δημιουργικό κόπο σου, για να αποβάλλει το Πανεπιστήμιο καθετί σάπιο και επιτέλους να ανθίσει! Χρειάζεται ο κάθε ένας από μας για να γίνει αυτό!

     Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε όλοι είναι πως για τη σημερινή κατάντια που βιώνουμε δεν ευθύνονται μονάχα όσοι λειτούργησαν δόλια προς ίδιον όφελος, αλλά και όσοι το ανεχτήκαμε. Το αύριο είναι στα δικά μας χέρια! Εμείς, παρ’ όλες τις αντιξοότητες, τις απογοητεύσεις, την κούραση, τις απειλές ή τις «αποδοκιμασίες» από ορισμένες πλευρές, θα είμαστε εδώ ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος, για να βάλουμε τα δυνατά μας για το Πανεπιστήμιο που ποθούμε, την Παιδεία που χρειαζόμαστε και την κοινωνία που δικαιούμαστε! Εσύ;

ΜΕΡΙΚΕΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ ΜΑΣ:

ü Ένας ενωμένος, απαλλαγμένος από έτερα συμφέροντα και αγωνιστικός Σύλλογος!

ü Ενιαίο Ψηφοδέλτιο: ένα κοινό ψηφοδέλτιο που θα περιλαμβάνει όλους τους υποψηφίους και θα εκλέγονται συγκεκριμένα πρόσωπα κι όχι παρατάξεις που θα ορίζουν κατά την κρίση –ή με ‘άλλα’ κριτήριά- τους τους εκπροσώπους των φοιτητών.

ü Ταμείο του ΣΦΙΑΠΘ: για να μπορεί ο Σύλλογός μας να είναι αυτοχρηματοδοτούμενος και κατ’ επέκταση να μην εξαρτάται από αθέμιτες χρηματοδοτήσεις για να καλύψει ακόμη και τα βασικά του έξοδα.

ü Δημιουργία ομάδων εθελοντικής ή καλλιτεχνικής δράσης, όπως και εντύπου του Συλλόγου.

ü Καταστατική Συνέλευση: συνέλευση δηλαδή για την αλλαγή του καταστατικού, που θα κατοχυρώσει επιτέλους κοινά αποδεκτές αλήθειες και θα περιορίσει τις αυθαιρεσίες, θέτοντας κάποιους σαφείς κανόνες για την εύρυθμη λειτουργία του Συλλόγου μας.

ü Βελτίωση (ακόμα και μέσα από τη δική μας εθελοντική προσφορά) των κτιριακών εγκαταστάσεων και υποδομών, όπως επίσης και του προγράμματος σπουδών, των εκπαιδευτικών διαδικασιών και παροχών και των ερευνητικών ευκαιριών.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΙΔΕΕΣ:

·    Είμαστε όλοι συμφοιτητές, έχουμε τα ίδια προβλήματα, άρα και κοινές επιδιώξεις.

·    Κανένας δεν μπορεί να ελέγχει τις απόψεις και τις δράσεις μας κι αντ’ αυτού παλεύουμε με τις δικές μας ιδέες και αξίες.

·    Τα κόμματα δεν έχουν καμιά θέση στο Πανεπιστήμιο, γιατί εδώ αναπτύσσουμε ελεύθερες προσωπικότητες κι όχι επαγγελματίες συνδικαλιστές, πολιτικούς ή πελάτες.

·    Η ισχύς εν τη ενώσει! Ας προσπαθήσουμε για την αλλαγή, λοιπόν, όλοι μαζί!

                                              

(Για όσους δε μας ξέρετε, ρίξτε μια ενδεικτική ματιά σε ορισμένα κείμενά μας: http://anexartitoi-foitites-iatrikis.blogspot.com/2011_05_01_archive.html, http://anexartitoi-foitites-iatrikis.blogspot.com/2011/09/o.html)

"Κάποτε Στην Ιατρική" - Στιγμιότυπα της φετινής χρονιάς, μέσα από τον κινηματογραφικό φακό

Μία άβολη για πολλούς αλήθεια ή αλλιώς η κατάντια με την οποία ερχόμαστε καθημερινά αντιμέτωποι στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο. Τη βλέπουμε, τη ζούμε, μας στενοχωρεί, μας θυμώνει, αλλά μας κάνει και να πεισμώνουμε για να την ανατρέψουμε. Μάλλον δικαιούμαστε να αντλήσουμε και λίγη διασκέδαση -μέσω της σάτιρας- απ' αυτή τη φαρσοκωμωδία που βιώνουμε καθημερινά. Ελπίζουμε να διασκεδάσετε με το νέο βιντεάκι μας και κυρίως να προβληματιστείτε! http://vimeo.com/41917661

(Συγχωρήστε μας για ορισμένα τεχνικά προβλήματα που υπάρχουν. Επίσης, θυμηθείτε το περσινό βίντεό μας: "Ο Καραγκιόζης στην Ιατρική": http://www.youtube.com/watch?v=83DFOKDiy60)