Το βασικό είναι να ξυπνήσουμε!

  Ζούμε πλέον σε μια χώρα, η οποία έχει υποθηκευτεί σπιθαμή προς σπιθαμή κι έχει βγάλει στο σφυρί όλα τα δημόσια αγαθά της, ενώ εμείς ως φανατικοί θεατές αυτού του σίριαλ -που εξελίσσεται δεκαετίες ολόκληρες και έχει πια φτάσει στην κορύφωσή του- αναμένουμε στις οθόνες μας κάθε νέο επεισόδιο για να μας ανακοινωθεί και μια καινούργια απώλεια, ένα καινούργιο κοινωνικό πλήγμα.

     Ήρθε, όμως, πια η ώρα να απεγκλωβιστούμε από τη βαθιά άρνηση στην οποία έχουμε περιπέσει. Ας πάψουμε, λοιπόν, να εθελοτυφλούμε πιστεύοντας πως οι ενέργειες των δανειστών ή των κυβερνητών μας γίνονται για το συμφέρον της πατρίδας μας και των πολιτών της. Το μαύρο είναι μαύρο, όσο κι αν οι από πάνω προσπαθούν να το βαφτίσουν γκρι. Μια τηλεόραση η οποία βρίσκεται υπό τον άμεσο έλεγχο του Υπουργού Οικονομικών ΔΕΝ είναι δημόσια, όσο κι αν χτυπιούνται να τη βαφτίσουν έτσι. Ένα νοσοκομείο στο οποίο θα υπάρχει τιμή εισόδου (τα ποτά κερασμένα από τον αρμόδιο Υπουργό) παύει οριστικά πλέον να εκπροσωπεί την κάποτε δημόσια και κατά πολλοίς δωρεάν υγεία. Ένα πανεπιστήμιο χωρίς διοικητικούς υπαλλήλους, χωρίς καθαριστές, χωρίς λέσχη, οδεύει με φόρα προς κλείσιμο ή ιδιωτικοποίηση, σίγουρα όμως όχι σε αναβάθμιση της πάλαι ποτέ δημόσιας και δωρεάν παιδείας.

     Δεν μπορεί να συμβαίνουν όλα αυτά γύρω μας, δεν μπορεί να βρίσκεται τόσο μεγάλο μέρος του πληθυσμού κάτω από το όριο της φτώχειας (αν δεν έχει πιάσει ακόμη η φωτιά το δικό μας σπίτι, μια ματιά στου διπλανού θα μας πείσει για το αληθές του ισχυρισμού), δεν μπορεί χιλιάδες, χιλιάδες, χιλιάδες άνθρωποι να θέτουν καθημερινά τέλος στη ζωή τους κι εμείς ακόμη να συνεχίζουμε να παρακολουθούμε παθητικά ή ακόμη χειρότερα να ενστερνιζόμαστε το παραμύθι πως όλα πάνε καλά, πως η χώρα βρίσκεται σε τροχιά ανάπτυξης, πως πως πως….. Λοιπόν, όχι. Όλο αυτό ΔΕΝ είναι ένα σίριαλ, είναι η σκληρή πραγματικότητα που κάποιοι άνθρωποι νιώθουν στο πετσί τους περισσότερο από κάποιους άλλους, που αργά ή γρήγορα θα νιώσουμε όλοι όταν θα ‘χει ξεπουληθεί κάθετί με τη δική μας ανοχή και ανεκτικότητα. Είναι τουλάχιστον αφελές να συνεχίσουμε να πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι που μας έφεραν ως εδώ θέλουν ή μπορούν τώρα να μας σώσουν. Ας βγούμε, επιτέλους, από το βαθύ λήθαργο στον οποίο τόσο έντεχνα μας έχουν ρίξει.


Και τι μπορείς να κάνεις εσύ; Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς οι φοιτητές;
Η απάντηση είναι πως μπορούμε να κάνουμε πολύ περισσότερα από όσα μας αφήνουν να πιστεύουμε ότι μπορούμε. Αρκεί να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμη που κρύβει η ενότητά μας, την ορμή που εμπεριέχει η νεότητά μας και την τόλμη που πρέπει να μας προσφέρει το δίκιο μας.
Τα βήματα είναι απλά:

Ø      Ενημερωνόμαστε όσο πιο βαθιά μπορούμε για τα προβλήματα της κοινωνίας μας, αρχής γενομένης από αυτά που μας αφορούν αμεσότερα (ζωτικά ζητήματα για τη λειτουργία του πανεπιστημίου, όπως η ιδιωτικοποίηση της λέσχης, η διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων, η κατάργηση των δρομολογίων του ΑΠΘ για τη μετακίνηση των φοιτητών, η μη λήψη συγγραμμάτων για τους κατατακτήριους φοιτητές)

Ø      Προσπαθούμε να ενημερώσουμε και να ευαισθητοποιήσουμε τους συμφοιτητές μας, προκειμένου οι διεκδικήσεις να γίνουν μαζικότερες

Ø      Συγκεντρωνόμαστε σε συνελεύσεις ή σε μικρότερες ομάδες και συνδιαμορφώνουμε τις ιδέες μας. Ασκούμε δράσεις με κάθε μέσο που διαθέτουμε, πιέζοντας τους υπευθύνους είτε αυτοί λέγονται Πρόεδρος Σχολής είτε Πρύτανης είτε Υπουργός (η Ομάδα Συζήτησης & Δράσης του Συλλόγου μας που άρχισε να λειτουργεί πέρυσι, έχει προχωρήσει σε αρκετές αντίστοιχες ενέργειες, αποδεικνύοντας πως όλα αυτά δεν είναι ουτοπικά, χρειάζονται μόνο διάθεση και πυγμή.)

Ø      Τέλος, χρησιμοποιώντας κυρίως το διαδίκτυο και την ανεξάρτητη πλέον δημόσια ραδιοτηλεόραση (φυσικά για την ΕΡΤ ο λόγος), καταδεικνύουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, τα σκάνδαλα πίσω από αυτά (βλέπε λέσχη), μεταδίδοντας παράλληλα το μήνυμα του αγώνα μας στην κοινωνία, εμπνέοντάς την και αναμένοντας τη στήριξή της.


     Εν κατακλείδι, το παν είναι να ξυπνήσουμε! Δεν μπορούμε να βλέπουμε τόσους συνανθρώπους μας να χάνουν καθημερινά τη ζωή τους λόγω της βιολογικής ή ψυχολογικής κατάρρευσης κι εμείς να ανταπαντάμε μη μου τον ‘ύπνον’ τάραττε. Ακόμη, περισσότερο δεν μπορούμε να μένουμε απαθείς μπροστά σε εν ψυχρώ δολοφονίες από θηρία που οι επίδοξοι σωτήρες μας έχουν εξαπολύσει από τα κλουβιά. Το αίμα του κάθε Παύλου έρχεται να συναντήσει το αίμα όλων εκείνων που κάποτε φώναζαν «ψωμί-παιδεία-ελευθερία», ακόμα ακόμα και το αίμα όλων εκείνων που αγωνίστηκαν για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της χώρας μας, την οποία εμείς παραδώσαμε αμαχητί και έρχεται για να μας καλέσει να δώσουμε τον αγώνα για να κάνουμε τα όνειρά τους, τα όνειρά μας και τα όνειρα όσων έρθουν μετά από μας πράξη! Ας μην τα προδώσουμε…


     Ναι, μπορεί να θέλεις να τελειώσεις τη σχολή σου μια ώρα αρχύτερα, ναι, μπορεί να θέλεις να γίνεις ένας καλός γιατρός και να προσφέρεις στους συνανθρώπους σου (κανείς δε σε κατηγορεί γι’αυτό ούτε υποτιμά τις θυσίες σου), αλλά πρέπει να αντιληφθούμε ότι αν δεν κάνουμε κάτι το πανεπιστήμιο σε λίγο θα εκπνεύσει οριστικά. Γιατί απλά ένα πανεπιστήμιο χωρίς το προσωπικό του δεν μπορεί να λειτουργήσει! Γιατί ακόμα κι αν εσύ τελειώσεις, αυτοί που είναι μετά από σένα ή ακόμη χειρότερα αυτοί που πέρασαν αλλά λόγω οικονομικής δυσχέρειας δεν μπόρεσαν να ρθουν στη σχολή τους, δεν θα τελειώσουν ποτέ…

     Μην μπαίνεις στο δίλημμα ανοιχτή ή κλειστή σχολή! Ούτε μια κατάληψη μόνη της λέει κάτι ούτε προφανώς μια ανοιχτή σχολή που προσποιείται ότι λειτουργεί κανονικά προσφέρει κάτι. Το θέμα είναι να δράσουμε και να δράσουμε όλοι μαζί! Ως Ανεξάρτητοι Φοιτητές Ιατρικής επιθυμούμε την κατάργηση κάθε εξάρτησης των φοιτητών από κομματικά ή άλλα συμφέροντα κι αυτή την ανεξαρτησία της σκέψης και της δράσης καλούμε κι εσένα να προασπιστείς, όπως κάνουμε κι εμείς. Πάνω απ’ όλα, όμως, επιδιώκουμε έναν ενωμένο και δυναμικό Σύλλογο. Έτσι, συμμετείχαμε κι εμείς έμπρακτα στο συντονιστικό της κατάληψης, όπως και σε ανοιχτή σχολή συνεχίζουμε τις διεκδικήσεις μας μέσω των ομάδων του συλλόγου, όπου και περιμένουμε την ανταπόκριση όλων! Σ’αυτό τον αγώνα δεν περισσεύει κανείς, ας παλέψει ο καθένας μας με όση δύναμη και όσες ιδέες έχει, με όσο χρόνο μπορεί να διαθέσει,  με  όποιον τρόπο μπορεί! Τώρα πριν είναι τελείως αργά…

Γι’αυτό, ξύπνα κι εσύ! Ο καιρός γαρ εγγύς!

                                                                 Ανεξάρτητοι Φοιτητές Ιατρικής

Ενόψει Γενικής Συνέλευσης: "Τα εμπόδια είναι για να τα ξεπερνάμε!"

Ο χαρακτήρας τύπου Α εξαπλώνεται: Αδρανής, Αδιάφορος, Απαθής, Απαξιωτικός, Αμέτοχος.

Δεν είναι ψέμα ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος σε κρίσιμες εποχές είναι ο 'μέσος ουδέτερος ανθρωπάκος' του «ναι μεν, αλλά…»

Μια παγίδα είναι αυτή. Η άλλη είναι να μένει κανείς μόνο στο "αλλά". Την αντίθεση στις εξελίξεις επιβάλλεται πλέον να τη διαδέχονται νέες προτάσεις και αιτήματα που δε θα περιμένουν ες αεί την αλλαγή των συσχετισμών στο πολιτικό σύστημα για να υλοποιηθούν. Θα δημιουργούν τις ευκαιρίες για να γίνονται πραγματικότητα. Θα γίνουν αυτές η αλλαγή.

-Για τη Διαθεσιμότητα των Διοικητικών Υπαλλήλων

Η διαθεσιμότητα δε σημαίνει κινητικότητα αλλά απόλυση. Φτάσαμε στο τραγελαφικό σημείο η πρυτανεία να συγκαλεί έκτακτες συνελεύσεις στις σχολές και να εκπέμπει σήμα κινδύνου προς το υπουργείο (βλ. ιδρυματικό μέιλ) και το φοιτητικό σώμα απλά να παρακολουθεί. Αν το παράδειγμα του ΕΚΠΑ και του ΕΜΠ, με πλήρη αναστολή λειτουργίας, φαντάζει μακρινό, είναι τουλάχιστον αναγκαία η δήλωση της αντίρρησης και η αντίδραση των φοιτητών στις περαιτέρω μειώσεις προσωπικού που θα οδηγήσουν σε συγχωνεύσεις τμημάτων (κάτι που αφορά άμεσα την Ιατρική Σχολή), ενίσχυση της υποχρηματοδότησης και υποβάθμιση.

Προτείνουμε ενιαίο ψήφισμα του ΣΦΙΑΠΘ που να συνταχθεί με αντίστοιχα των υπολοίπων σχολών κατά της απομάκρυνσης των διοικητικών υπαλλήλων.

-Για τη Φοιτητική Λέσχη

Με απόφαση ΔΣ και πρυτανικών αρχών, η λέσχη εκχωρήθηκε πλέον από τις 13/9 σε εργολαβία εστίασης. Παρά τις διαβεβαιώσεις για δωρεάν σίτιση όλων των φοιτητών και την επαναπρόσληψη των εργαζομένων, καθώς η λέσχη θα αποκτήσει ιδιωτική συνιστώσα γεννιούνται αμφιβολίες για τα εξής: ποιοτικός έλεγχος τροφίμων, ελαστικότητα εργασιακών σχέσεων, ενδεχόμενο επιβολής αντιτίμου με τα γνωστά διφορούμενα εισοδηματικά κριτήρια, ενίσχυση καθεστώτος εργολαβιών στο ΑΠΘ.

Προτείνουμε συγκρότηση ομάδων για παρεμβάσεις στη λέσχη και περαιτέρω ενημέρωση (συνάντηση με εργαζόμενους και διοικητικά μέλη) ώστε να προληφθούν τετελεσμένες εξελίξεις στο άμεσο μέλλον.

-Για το νέο εισιτήριο των 25€ στα νοσοκομεία

Ο δήθεν στόχος μετατόπισης βάρους στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (πλαστός, καθώς ταυτόχρονα απειλούνται με λουκέτο ΚΑΙ κέντρα υγείας) και η λαϊκίστικη δήλωση για διάθεση των εσόδων στους ανασφάλιστους (που σκοπός είναι να μειωθούν και όχι να ελεούνται) δεν δικαιολογούν το αντίτιμο αυτό.

Προτείνουμε την οργάνωση ομάδας ειδικά για το ζήτημα ή εναλλακτικά κινητοποίηση ήδη σχηματισμένων (πχ. ιατρική ομάδα αλληλεγγύης, ομάδα συζήτησης & δράσης σφιαπθ) ώστε:

-να συγκροτηθεί ψήφισμα από το σώμα του ΣΦΙΑΠΘ αντίθετο με αυτή την απόφαση που να ενισχυθεί με συλλογή υπογραφών ανοιχτή στο ΑΠΘ και στους πολίτες

-να πραγματοποιήσει επικοινωνία με τους συλλόγους των υπόλοιπων Ιατρικών  Σχολών της χώρας για να δοθεί μια ενιαία απάντηση των νέων γιατρών στο μέτρο

-να γίνει συνεργασία με τον κόσμο της ΕΡΤ σε Θεσ/νίκη και Αθήνα ώστε να δημοσιοποιηθεί η αντίδραση αυτή (στις διαδικτυακές ή τις ραδιοφωνικές εκπομπές που συνεχίζονται)

-Για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα

Αναγκαία η κλιμάκωση των αντιδράσεων και κινητοποιήσεων κατά του γεγονότος που αναμφίβολα αν δε στήθηκε, σίγουρα τροφοδοτήθηκε από το θηριοτροφείο της ΧΑ και (όσων την υποκινούν φανερά ή υπόγεια). Να μην αγνοούμε όμως την επικοινωνιακή βόμβα που ξέσπασε στα ΜΜΕ με το θέμα να μονοπωλεί, προσφέροντας τέλειο αντιπερισπασμό σε μια περίοδο που νέα μέτρα σαρώνουν καθημερινά. Επιπλέον, ας βάλουμε το γεγονός αυτό στο ίδιο άλμπουμ με τις δεκάδες δολοφονίες μεταναστών από μέλη της ίδιας οργάνωσης, αλλά και τις χιλιάδες κακοποιήσεις ανώνυμων διαδηλωτών από τους 'νόμιμους' εκπροσώπους προστασίας του φασισμού (και όχι του πολίτη).  Επομένως, ΝΑΙ στην καταδίκη της δολοφονίας, όχι όμως στην αποχαύνωση με αυτήν, παίζοντας τα μικροπολιτικά παιχνίδια που εξυπηρετεί η εκμετάλλευσή της.

  Τονίζουμε για άλλη μια φορά την ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ διαμόρφωση ΕΝΙΑΙΑΣ απάντησης στα παραπάνω ζητήματα από όλους τους σχηματισμούς που μοιράζονται όμοια επιχειρήματα.

 

«τα εμπόδια είναι για να τα ξεπερνάμε και όχι για να τα αποφεύγουμε. τό 'χεις;»

                                                        Ανεξάρτητοι Φοιτητές Ιατρικής

Είμαστε εδώ και συνεχίζουμε!

Τελικά, μετά από ατέλειωτες ώρες βασανιστικής σκέψης και συζήτησης και χάρη στην προτροπή και την στήριξη πολλών, αλλά και στην κατά πώς φαίνεται ανυπότακτη συνείδησή μας που προτιμούσε ακόμη και την ήττα παρά την παράδοση των όπλων, πήραμε την απόφαση να συμμετάσχουμε στις εκλογές του Απρίλη.

Έτσι, γι'άλλη μια χρονιά ήμασταν εκεί κι ήσασταν κι εσείς εκεί! (Χάρη σ'αυτή τη συμβολή σας υπάρχουν ανεξάρτητοι φοιτητές τόσο στο ΔΣ, όσο και στην επιτροπή 6ου έτους.) Και σε μια απ'τις πιο δύσκολες χρονιές, πρέπει να είμαστε όλοι -κυριολεκτικά όλοι- παρόντες και να κάνουμε ό,τι περνάει απ'το χέρι μας για το Πανεπιστήμιο και την πολύπαθη πατρίδα μας.


(Οι γενικότερες κοινωνικο-πολιτικές εξελίξεις τρέχουν και μας προλαβαίνουν, γι'αυτό και δεν ενημερώσαμε για τη δραστηριότητά μας εντός σχολής. Εν καιρώ, θα αναρτήσουμε τις προτάσεις που καταθέσαμε στο ΔΣ αμέσως μετά τις εκλογές, όπως και τα κωμικοτραγικά τα οποία έλαβαν χώρα με πρωταγωνιστές τους συνήθεις υπόπτους κατά την προσπάθεια σύστασης του Ταμείου του συλλόγου.)


Πολλές νοοτροπίες παραμένουν ως είχαν κι οι δυσκολίες να υλοποιηθούν ακόμη και τα βασικά και πλέον λογικά πράγματα είναι υπαρκτές. Εντούτοις, στους απανωτούς τυφώνες, που σαρώνουν παιδεία, υγεία και κάθε πτυχή της ζωής, της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας μας, οφείλουμε να υψώσουμε και να ενώσουμε όλοι μαζί τη φωνή μας! Αν όχι τώρα, πότε;;

Απορρίπτεται;..

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ & ΤΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΠΟΡΕΙΑΣ ΜΑΣ...

     Τετάρτη, 16 Μαΐου 2012. Γι’ άλλη μια φορά παρόντες στις εκλογές και εμείς, αλλά και πολλοί άλλοι συμφοιτητές μας που είναι ενάντιοι στο κομματικό κατεστημένο και πιστεύουν στη φωνή και στη δύναμη των απλών φοιτητών. Οι μεν θέτοντας εαυτούς υποψήφιους στις εκλογές και οι δε παρέχοντάς μας γι’ άλλη μια φορά απλόχερα την εμπιστοσύνη τους. Κι αυτή τη χρονιά τα αποτελέσματα ήταν πολύ ανώτερα από αυτά που μπορούσαμε να περιμένουμε, συγκινητικά και σίγουρα δεσμευτικά στο να καταβάλλουμε τη μέγιστη προσπάθειά μας. (http://sfiapth1.blogspot.gr/2012/05/blog-post_16.html)

  Και, λοιπόν, καταφέραμε να ανταποκριθούμε σε όλα αυτά;.. Κάναμε κάτι ένα χρόνο και τι δεν κάναμε;.. Τι πετύχαμε και τι όχι όλα αυτά τα χρόνια τελικά;;

     Καταλαμβάνοντας την 3^η θέση στις εκλογές, αναλάβαμε τη θέση του Γραμματέα του ΔΣ, έχοντας υπ’ευθύνη μας τη διατήρηση της σφραγίδας του Συλλόγου, φροντίζοντας με κόπο για την πάταξη των πρότερων αυθαιρεσιών και τη διασφάλιση της ευνομίας.

Στην επιτροπή 5^ου έτους, ο εκλεγμένος μεταξύ ημών έδωσε το παρόν –συχνά εγκαταλελειμμένος από τα λοιπά μέλη της επιτροπής έτους- και κατόρθωσε να πετύχει σημαντικά πράγματα, ενώ οι υπόλοιποι –ο καθένας με τις δυνάμεις του και τις δυνατότητες που υπήρχαν- επιδιώξαμε την επίλυση των προβλημάτων που προέκυψαν στο έτος μας.

Ο κίνδυνος, εντούτοις, όταν δε διατυμπανίζεις συνέχεια τις πράξεις σου είναι να θεωρηθεί ότι μένεις αδρανής. Κι όπως θα διαπιστώσετε, δεν μπήκαμε καν στον «κόπο» να ανανεώσουμε το μπλογκ μας αυτή τη χρονιά. Κι όχι γιατί μείναμε στην αδράνεια, υπάρχει λόγος! ;)

Ας ρίξουμε μια ματιά στο τι προσπαθήσαμε να κάνουμε και φέτος, όπως και προηγούμενα χρόνια, σκοντάφτοντας δυστυχώς στα εμπόδια που όρθωσαν όσοι προτίμησαν να γίνουν φερέφωνα κομματικών ή άλλων συμφερόντων και να βάλουν σε δεύτερη (στην καλύτερη των περιπτώσεων) μοίρα το συμφέρον του Συλλόγου:

•    Ήμασταν παρόντες στις γενικές συνελεύσεις, προωθώντας το συλλογικό συμφέρον, ενημερώνοντας τους συμφοιτητές μας, δίνοντάς τους εναλλακτική και προτρέποντάς τους να συμμετέχουν άμεσα στη διαμόρφωση των αποφάσεων. Ταυτόχρονα, φροντίζαμε για τη διαφάνεια των διαδικασιών και την άμεση ενημέρωση των φοιτητών, ανανεώνοντας το μπλογκ του Συλλόγου μας, που καταφέραμε να στήσουμε πριν λίγα χρόνια και το οποίο βρίσκεται υπό την ευθύνη του Γραμματέα του ΔΣ (http://sfiapth1.blogspot.gr/)
     Στην πρώτη τακτική συνέλευση (την οποία καταφέραμε τελικά να ορίσουμε περνώντας από σαράντα κύματα), προτείναμε –μαζί και μ’ άλλους ανένταχτους σε κομματικές παρατάξεις συμφοιτητές μας να αναβαθμιστεί ο τρόπος διεξαγωγής των συνελεύσεων με πολύ συγκεκριμένες προτάσεις. Χλευάστηκαν απ’ τους παραταξιακούς και τελικά απορρίφθηκαν…
  
  * με πολλή επιμονή από πολλούς φοιτητές αποφασίστηκε μονάχα το αυτονόητο, η υποχρέωση όλων να μην καπνίζουν εντός του χώρου διεξαγωγής των συνελεύσεων! (επιδεικτικά, βέβαια, δεν εφαρμόστηκε από ορισμένους, αλλά σίγουρα η γενική νοοτροπία άλλαξε.)

•    Επιδιώξαμε συστηματικά τη δημιουργία ταμείου του Συλλόγου, προκειμένου να ενισχυθεί το αίσθημα συλλογικότητας μεταξύ των φοιτητών κι ο σύλλογός μας να είναι αυτοχρηματοδοτούμενος και ενεργός. Δίχως να εξαρτάται από τις παρατάξεις, που θα μπορεί να καλύψει έστω τα λειτουργικά του έξοδα –τα ψηφοδέλτια επί παραδείγματι, για να μπορεί οποιοσδήποτε ανεξάρτητος φοιτητής να ασκεί το δικαίωμα του εκλέγεσθαι χωρίς να υποχρεούται να μπει σε κάποια κομματική και οικονομικά τακτοποιημένη παράταξη. Μια διαδικασία η οποία προβλέπεται ρητά από το καταστατικό μας και εξυπακούεται για την κοινή νοημοσύνη, εντούτοις βρίσκει αστείο αντίλογο από τις μεγάλες παρατάξεις, που φοβούνται την αυτοδυναμία του Συλλόγου κι ότι μάλλον σε τέτοια περίπτωση οι ίδιες θα τεθούν σε αχρηστία. Κοινή λογική και νομικά προβλεπόμενη πρόταση.. Απορρίφθηκε.

•    Κάθε χρόνο, προτείνουμε τη διεξαγωγή των εκλογών με ενιαίο ψηφοδέλτιο, όπου θα συμμετέχουν όσα άτομα πραγματικά το επιθυμούν, κουβαλώντας τη δική τους πολιτική και τις δικές τους ικανότητες, χωρίς να χρειάζεται να κρύβονται πίσω από κομματικές σημαίες. Ταυτόχρονα, θα μπορούμε να εκλέξουμε όσους εμείς θεωρούμε καταλληλότερους να μας εκπροσωπήσουν, δεν θα περιοριζόμαστε σε μια παράταξη, η οποία τελικά θα ορίσει τα μέλη των οργάνων κατά την αρεσκεία της, αγνοώντας τους σταυρούς που έχουν συγκεντρώσει οι υποψήφιοι. (σε αντίθεση με αυτό που εφαρμόζουμε εμείς, βέβαια, καθώς δεν είμαστε καν παράταξη, απλά αποτελούμε μια μικρογραφία του ενεργού και ανεξάρτητου Συλλόγου που επιθυμούμε! :) ) Ενώ, τέλος, μία τέτοια πρόταση θα περιόριζε δραστικά τις οικονομικές και οικολογικές δαπάνες που γίνονται για την εκτύπωση των τόσων ψηφοδελτίων. Για «ευνόητους» λόγους; Απορρίφθηκε!

  

  

Ώσπου, μια νύχτα μαγική, κάπου εκεί στις απανωτές απογοητεύσεις και στις καθ’ έξιν απορρίψεις, κάτι εγκρίθηκε!

Η Γενική Συνέλευση της 16^ης Οκτωβρίου 2012 (αξιοσημείωτη ημερομηνία), ενέκρινε τη δημιουργία Ομάδων Συζήτησης & Δράσης του Συλλόγου Φοιτητών Ιατρικής ΑΠΘ! (βλ. http://sfiapth1.blogspot.gr/2012/10/16102012.html). Μετά από καιρό σκέψεων και προσπαθειών, επιτέλους βρήκαμε το πρόσφορο έδαφος να προτείνουμε αυτή την ιδέα και χάρη στη Γενική Συνέλευση πετύχαμε όλοι μαζί ένα πολύ σημαντικό βήμα για την ουσιαστική λειτουργία του Συλλόγου..!

     Μαζευτήκαμε άτομα, άγνωστα μέχρι πρότινος μεταξύ τους, από διαφορετικούς ‘χώρους’ κι έστω και λίγοι θέσαμε τις βάσεις για να αρχίσουμε σιγά σιγά όλοι μας να δρούμε στα πλαίσια Συλλόγου κι όχι κάποιας παράταξης. Να βάζουμε στην άκρη τις όποιες –τεχνητές κατά βάση- διαφορές μας και να συνδιαλεγόμαστε, να εμπνέουμε ο ένας τον άλλον και να προχωράμε σε ουσιαστικές πράξεις! Έτσι, η ομάδα αυτή προέβη σε μια σειρά από συναντήσεις, τηλεφωνήματα, συνεντεύξεις, βίντεο, άρθρα στον τύπο, καμπάνιες, event, προσπαθώντας παράλληλα να ενημερώνει αμερόληπτα και εκ των έσω τους φοιτητές και να επιχειρεί να τους δραστηριοποιήσει. (μερικές από τις δράσεις της ομάδας μπορείτε να δείτε στο fb: https://www.facebook.com/groups/381364768609716/?fref=ts, όπως και στο μπλογκ που είχαμε φτιάξει, ενασχολούμενοι κατά κύριο λόγο με το ζήτημα των εργολαβικών υπαλλήλων http://edw-apth.blogspot.gr).

    Αυτός ήταν και ο λόγος που δεν είδατε τίποτα στο δικό μας μπλογκ, όχι γιατί βαρεθήκαμε ή κουραστήκαμε, αλλά γιατί επιλέξαμε να δρούμε ως τμήμα του Συλλόγου, ως και οφείλουμε, όπως και εξαρχής άλλωστε επιδιώκαμε! Η Ομάδα Συζήτησης & Δράσης του ΣΦΙΑΠΘ έχει ήδη δρομολογήσει νέα πράγματα και προσκαλεί με πολλή θέρμη όλους τους φοιτητές της Ιατρικής, από όπου κι αν προέρχονται, αρκεί να θέσουν ως βάση την επιδίωξη της διασφάλισης του συλλογικού συμφέροντος τόσο στο επίπεδο της σχολής, όσο και του Πανεπιστημίου και της Παιδείας γενικότερα, αλλά και της κοινωνίας. Και χάρη στην ύπαρξη αυτής της ομάδας, πιστεύουμε πραγματικά ότι τώρα υπάρχει εκτός από την όρεξη και η δυναμική για να αλλάξουν επιτέλους κάποια πράγματα, οπότε στην κατεύθυνση αυτή θα παλέψουμε, με όσους περισσότερους το θελήσουν!

 

Τελικά, εμείς πετύχαμε τίποτα;;

Λένε ότι δεν εκτιμάς κάτι πριν το χάσεις… Η διαφορά, επομένως, θα γίνει αισθητή σε όλους μας εάν τελικά δε συμμετέχει στις εκλογές κανένας ανεξάρτητος φοιτητής ή εάν δεν εκλεγεί. Ίσως τότε πραγματικά να είμαστε σε θέση να ανακαλύψουμε την αξία που μπορεί να έχει μια ανεξάρτητη φωνή, η κάθε αυτοδημιούργητη φωνή…

Τόσα και τόσα αυτονόητα, λοιπόν, απορρίφθηκαν.

Όμως μπορεί να απορριφθεί το όνειρο;; Απορρίπτεται ποτέ η ελπίδα; Απορρίπτεται η ευκαιρία να μπεις στο ρινγκ και να δώσεις τη μάχη;..

Μάλλον όχι..!

     Γι’ αυτό, λοιπόν, εμείς –παρά τις απογοητεύσεις, τις όποιες θυσίες, τα όσα έχουμε περάσει τόσα χρόνια- δεν μπορούμε ακόμη να απορρίψουμε την προσπάθεια, δεν μπορούμε να γυρίσουμε την πλάτη σε όσους πιστεύουν σε ένα διαφορετικό αύριο –άσχετα αν κι αυτοί έχουν με κάποιο τρόπο χρέος να συμβάλλουν- ούτε να εγκαταλείψουμε αυτούς που τώρα αντίκρισαν τη σαθρότητα του πανεπιστήμιου ή αυτούς που θα ακολουθήσουν, όπως εγκατέλειψαν εμάς με την αδιαφορία ή το συμβιβασμό τους οι προηγούμενοι ημών.

     Ο ‘καημός’ ο δικός μας δεν είναι να αποκτήσουμε εμείς κάποια έδρα (είναι αστείο για κάποιον να πιστεύει ότι ένας ανεξάρτητος φοιτητής αποκτά προνόμια από κάτι τέτοιο, πέραν από υποχρεώσεις και αδυσώπητη ενίοτε ταλαιπωρία λόγω του προβληματικού κατεστημένου). Αυτό που διακαώς επιθυμούμε είναι να αλλάξουν τα πράγματα και να στήσουμε όλοι μαζί  έναν ενεργό, αγωνιστικό και αυτοδημιούργητο Σύλλογο Φοιτητών Ιατρικής! Και οι βάσεις έχουν ήδη τεθεί…

     Απ’ όποια θέση κι αν έχουμε, είτε θέσουμε υποψηφιότητα ή όχι στις εκλογές, είτε εκλεγούμε τελικά ή όχι, το μόνο που μπορούμε να υποσχεθούμε είναι ότι θα δώσουμε το μάξιμουμ των δυνατοτήτων μας, όση δύναμη ακόμη μας έχει απομείνει. Κι αυτό γιατί μας το επιβάλλει η συνείδησή μας και μόνο. Ο λόγος για τον οποίο μπορεί να συμμετάσχουμε στις εκλογές ή που παρακινούμε τον κάθε ανεξάρτητο φοιτητή να το κάνει είναι γιατί πραγματικά πιστεύουμε πως πρέπει να υπάρχει μια ανεξάρτητη φωνή στο ΔΣ, για να ελέγχει τους υπολοίπους και να υφίσταται ένα βήμα για να υλοποιούνται πρωτοβουλίες! Κι αυτή η φωνή δε χρειάζεται να είμαστε εμείς –ούτε φυσικά είμαστε και οι καλύτεροι, μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε το τολμήσει!

    

     Το παρόν και το μέλλον ανήκει σε όλους μας, οπότε ας αναλάβει ο καθένας μας το κομμάτι που του αναλογεί σ’ αυτό το παζλ. Δεν μπορούμε να επιρρίπτουμε δεξιά και αριστερά ευθύνες, εάν πρώτα δεν πασχίσουμε εμείς οι ίδιοι να διορθώσουμε ό,τι μας απογοητεύει. Άραγε γίνεται να απορρίψουμε τη δυνατότητα αυτή;..

Απρίλιος 2013: Υπάρχει συνέχεια;..

Αγαπητοί συμφοιτητές,

χαίρετε! Είμαστε η Μαρία, η Έλενα, ο Χάρης, ο Κώστας, ο Παναγιώτης και ο Άκης, είμαστε απλοί φοιτητές που παρακινούμενοι απ’την αποκρουστική κατάσταση που συναντήσαμε κατά την είσοδό μας στη σχολή (κομματικές παρατάξεις, κατακερματισμός του συλλόγου, άθλιες υποδομές και άλλα τέτοια ωραία) αλλά και από την ελπίδα και την πίστη μας στους νέους ανθρώπους, ξεκινήσαμε μια προσπάθεια για να κυνηγήσουμε το όνειρο: έναν ενωμένο, ανεξάρτητο και διεκδικητικό Σύλλογο!

     Για το σκοπό αυτό, εδώ και 4 χρόνια παίρνουμε μέρος στις εκλογές (*) και χάρη στην εμπιστοσύνη ή την ανεκτικότητα των συμφοιτητών μας συμμετέχουμε στα όργανα του Συλλόγου, εξασφαλίζοντας μια φωνή ανεξάρτητη από κομματικά ή άλλα συμφέροντα που δρα για το συμφέρον όλων των φοιτητών.

Τι έχουμε κάνει μέχρι τώρα;..

Για όσους είναι νέοι στη σχολή, να σας ενημερώσουμε πως πράγματα τα οποία τώρα θεωρούνται αυτονόητα, παλαιότερα δεν ήταν . Έτσι, δεν υπήρχε ενημέρωση των φοιτητών για τα όσα λαμβάνουν χώρα στο Σύλλογο (εδώ και 3 χρόνια έχουμε δημιουργήσει το blog του ΣΦΙΑΠΘ: http://sfiapth1.blogspot.gr/), δεν υπήρχε διαφάνεια στις διαδικασίες (η κομματική παράταξη που είχε τη σφραγίδα του Συλλόγου επικύρωνε κατά ιδία βούληση, αγνοώντας τις αποφάσεις του Συλλόγου, καταπατώντας το καταστατικό και πολλά αυτονόητα δημοκρατικά κεκτημένα. Τα τελευταία χρόνια είμαστε εμείς υπεύθυνοι για τη διαδικασία κι όλα γίνονται νομότυπα). Ενώ, παράλληλα, οι εκπρόσωποί μας ενδιαφέρονταν όχι τόσο για το συμφέρον του Συλλόγου, όσο γι’ αυτό της παράταξής του και του κομματικού φορέα πίσω από αυτό.

     Αλλαγές έγιναν, με πολύ κόπο, με πολλή επιμονή, εν μέσω καταιγίδων και λάσπης, αλλά ως Σύλλογος έχουμε κάνει κάποια βήματα μπροστά. Πολλές προτάσεις μας προσέκρουσαν σε κομματικούς τοίχους, σε προβληματικές νοοτροπίες, αλλά όσο υπάρχουν ανεξάρτητες φωνές που αρνούνται να σωπάσουν, τόσο το όνειρο θα έρχεται όλο και πιο κοντά στο φως της μέρας!

     Η ποθούμενη αλλαγή είναι μονόδρομος! Απαιτείται να είμαστε ενωμένοι όλοι μαζί σ’ αυτό, να παραμερίσουμε την τεχνητή διχόνοια που άλλοι έχουν σπείρει ανάμεσά μας και να φτιάξουμε με τα δικά μας ζοφερά χρώματα τον πίνακα του αύριο.!

     Μπορεί να είμαστε πολύχρωμοι, ο καθένας μας έχει τις δικές του ευαισθησίες, τις δικές του ιδέες, τις δικές του κλίσεις, η ανεξαρτησία όμως της σκέψης και της δράσης είναι μονόδρομος κι ο προορισμός κοινός: το συλλογικό καλό! Κι αυτό αποτελεί διαχρονική πρόσκληση προς τους συμφοιτητές μας απ’τις παρατάξεις, αλλά και πρόκληση για χειραφέτησή τους από τα εξωγενή συμφέροντα που τους δεσμεύουν, καθώς στον αγώνα αυτόν –που οι καιροί σήμερα επιβάλλουν περισσότερο από ποτέ- χρειάζονται όλοι!

     Έτσι, λοιπόν, τώρα ξέρεις ποιοι είμαστε! (σε αντίθεση με τις διάφορες ιστορίες συνωμοσίας που πιθανώς να έχεις ακούσει για μας.) Δεν ξέρουμε αν θα είμαστε εκεί τη μέρα των εκλογών ξέρουμε όμως ότι θα συνεχίσουμε να είμαστε παρόντες στα δρώμενα του Συλλόγου. Μέσω της Ομάδας Συζήτησης & Δράσης του ΣΦΙΑΠΘ, που καταφέραμε να ιδρύσουμε μέσω Γενικής Συνέλευσης. Ένα όνειρό μας που έγινε πραγματικότητα, καθώς αυτή ήταν η επιδίωξή μας ανέκαθεν: να μπορούμε να δρούμε όλοι μαζί ως Σύλλογος, συνθέτοντας τις διαφορετικές απόψεις μας, συνδυάζοντας τα προτερήματα του καθενός προς επίτευξη του κοινού σκοπού. Έτσι, και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε μέσω αυτής της ομάδας που ανήκει στο Σύλλογο, με την οποία όλη τη χρονιά κοπιάσαμε τόσο πολύ, η οποία ανέλαβε και πραγματοποίησε τόσες δράσεις σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα και που συνεχίζει να θέτει νέους στόχους και να προσκαλεί τους πάντες να συμμετέχουν!

     Αυτοί είμαστε εμείς, κάποιοι φοιτητές που όταν είδαν τα όνειρά τους να καταστρέφονται και τους νέους συνανθρώπους τους να καταδέχονται να γίνουν έρμαια κομματικών ή άλλων συμφερόντων και χάριν αυτών να καταστρέφουν τη δυναμικότητα ενός ενωμένου Συλλόγου, απλά σταθήκαμε αδύναμοι να μείνουμε με σταυρωμένα χέρια.

     Εσύ, λοιπόν, ποιος είσαι;.. Εμείς θέλουμε να πιστεύουμε ότι είσαι ο νέος που μπορεί να καλείται να ζήσει σ’ ένα διαλυμένο κόσμο, αλλά έχει διατηρήσει τις αξίες του, τα ιδανικά του, τη νεανική αθωότητα και αγωνιστικότητά του, που δεν προτίθεται να εκποιήσει την ελευθερία της σκέψης του και τον αυτοπροσδιορισμό της δράσης του! Γι’ αυτό πιστεύουμε σε σένα και τη δύναμη σου, αξιώνοντας να πάρεις κι εσύ την κατάσταση στα χέρια σου. Όπως κάναμε κι εμείς τότε, αποφασίζοντας να αναλάβουμε το δικός μας μερίδιο (ίσως και μεγαλύτερο απ’ αυτό που μας αναλογούσε) στη συλλογική ευθύνη για την ουσιαστική ανανέωση και αλλαγή πλεύσης. Και τώρα ήρθε η δική σου ώρα! Σε παρακαλούμε κάνε κι εσύ κάτι, οτιδήποτε, κάτι που δεν θα αφήσει τις προσπάθειες και τις θυσίες μας να αποδειχθούν χαμένες, κάτι που θα αποδείξει πως υπάρχει ελπίδα, υπάρχει συνέχεια, πως υπάρχουν ακόμη ελεύθερα σκεπτόμενοι άνθρωποι, αγωνιστές και οραματιστές σ’ αυτήν την κοινωνία…

Γιατί κατά παράφραση του Γκάντι: αν δε γίνεις εσύ η αλλαγή που θες να δεις στον κόσμο, τότε ποιος;..

                                                                  

                                                                            

                                                                            Με τιμή και πίστη,

                                                                   Ανεξάρτητοι Φοιτητές Ιατρικής

 

 

(*) Ο τρόπος λειτουργίας μας διαφέρει εξ ολοκλήρου απ’ αυτόν των παρατάξεων, καθώς δεν έχουμε μία γραμμή –πόσο μάλλον άνωθεν καθοριζόμενη- αλλά ο καθένας διατηρεί την ιδιαιτερότητα και αυτονομία της σκέψης του. Σε περίπτωση απόκτησης μιας έδρας σε όργανο του Συλλόγου, αυτή αποδίδεται σε όποιον συγκεντρώσει τις περισσότερες ψήφους. Έτσι, προσφέρεται η δυνατότητα σε όποιον φοιτητή θέλει να ασχοληθεί με τα κοινά, χωρίς να φέρει κάποιο κομματικό ή άλλο στίγμα, να το κάνει!

Για όσους δε μας ξέρουν ή όσους μας έχουν ξεχάσει, σας προτείνουμε να διαβάσετε ενδεικτικά κάποια από τα παρακάτω κείμενά μας, πώς ξεκίνησαν όλα και πώς συνεχίστηκαν... Διαβάζοντάς τα, αναπολούμε πολλά πράγματα, αλλά πιστεύουμε πως δεν έχουμε αλλάξει στα όσα πιστεύαμε και διακηρύτταμε. Κάποιες αξίες δε γηράσκουν και δε συμβιβάζονται ποτέ, φαίνεται!  :)

http://anexartitoi-foitites-iatrikis.blogspot.gr/2011/05/2009.html

http://anexartitoi-foitites-iatrikis.blogspot.gr/2011/05/2010.html 

http://anexartitoi-foitites-iatrikis.blogspot.gr/2011/05/2011.htm

http://anexartitoi-foitites-iatrikis.blogspot.gr/2012/05/2012.html